1040 километр

Бастау ауылындағы оңалту орталығындағы Талғат Әлия есімді интернмен танысып, оған бір көргеннен ғашық болады. Бірақ ол бұл туралы оған айта алмайды, өйткені ол кекештенеді және ол одан бас тартады деп қорқады. Екі науқас Талғаттың бөліміне жатқызылды. Бұл қант диабетімен ауыратын Дастан мен түс соқырлығымен ауыратын Нартай. Нартайда шығармашылық жан бар және ол Алматыдағы театр академиясына түсуді армандайды, бірақ ата-анасы оның мал дәрігері болғанын қалайды.Үшеуі ортақ тіл тауып, қызықсыз орталықта қарапайым күндерді өткізеді. Сондай күндердің бірінде Талғат Әлияның Алматыға қайтып кеткенін біледі. Бірақ ол оған махаббатын мойындауға ешқашан батылы жетпеді. Жаңа достар оны моральдық жағынан қолдайды және оның артынан баруды ұсынады. Екеуі бірге қарт күзетші Шәріпті Алматыға апаруға көндіреді. Шәріп бірден келіседі. Енді олар күзетшінің ескі көлігіне мініп, жолда келе жатыр. Барлығы қарапайым болып көрінгенімен, Алматыға баруға әркімнің өз себебі бар екен, бұл себептер қарапайым емес. Олар қылмыс, арман және үмітпен байланысты. Талғат шытырман оқиғаға, шытырман оқиғаға толы жолға түсіп кетті деп күдіктенбейді де, ол бұл жолмен жаңа достары – дақыр Нартай, қант диабеті Дастан және ескі гвардия Шәріппен бірге жүруі керек...